۱۳۸۷ شهریور ۱۷, یکشنبه

بررسي چگونگي رويداد رابطه جنسي دهاني در ميان گروهي از دانشجويان

تا قبل از نيمه اول قرن بيستم رابطه جنسي دهاني در ميان مردم واجد خصوصياتي چند بود كه به تدريج در نيمه دوم اين قرن دچار تغيير شد. اول: رابطه جنسي دهاني اغلب در ميان زوج هاي متأهل ديده ميشد و افراد غيرمتأهل تمايل چنداني به انجام آن نشان نمي دادند. دوم: به رابطه جنسي دهاني اغلب به چشم يك "رابطه جنسي"نگاه نمي شد. سوم: نسبت مرداني كه تمايل به انجام اين كار را براي جفت خود داشتند بسيار بيشتر از زنان بود. همچنين بسياري تخمين درستي از ميزان شيوع اين كار در ميان زنان و مردان نداشتند. در سالهاي اخير مطابق بررسي هاي انجام شده از زمان آلفرد كينزي به بعد اين روند در هر سه محور دچار تغيير شده است. در مطالعه حال حاضر كه اطلاعات آن طي يك بررسي آن لاين از طريق مخاطبين اينترنتي آن بدست آماده سعي شده ابعاد مختلف رابطه جنسي دهاني مورد بررسي قرار گيرد. از امتيازات اين بررسي استفاده از پرسشنامه آن لاين بود. طبق بررسي هاي قبلي ظاهراً انسانها در اين حالت راحت تر از يك مصاحبه رو در رو به سوالات جواب ميدهند. از نقاط ضعف اين بررسي ميتوان به سوءتفاهم در درك مشترك بعضي عبارات و كلمات و عدم امكان توضيح بيشتر توسط مصاحبه شونده اشاره كرد.
مخاطبين بررسي2147 نفر از دانشجويان دانشگاه جورجيا با سن 18 يا بيشتر بودند كه واحد روانشناسي مقدماتي را گذرانده و براي اين منظور دعوت شده بودند.
62 درصد از شركت كنندگان زن و 48 درصد مرد بوده و 90 درصد از آنها جوانان غيرهمجنسگراي زير 21 سال بودند. 1 درصد از آنان خود را همجنسگرا يا دوجنسگرا معرفي كردند .
62 درصد تجربه نزديكي را داشته اند. حالب اين است كه 21 نفر با وجود سابقه نزديكي خود را باكره مي دانستند.
86 درصد در سال گذشته با دو نفر يا كمتر رابطه جنسي داشته اند و 70 درصد در تمام عمر اينچنين بوده اند. 37.6 درصد اصلا جفتي نداشته اند. در اين آمارها بين مردان و زنان تفاوت چشمگيري وجود نداشت.
از 717 فرد باكره تقريباً حدود 40 درصد تماس جنسي دهاني با فرد ديگري داشته اند (بعنوان دهنده يا گيرنده تماس). اين رقم براي غيرباكره ها حدود 95.5 درصد بوده است.
تقريبا نيمي از شركت كنندگان (53.5 درصد) رابطه جنسي دهاني را يك رابطه عاطفي- جنسي كاملاً نزديك بين دو نفر تلقي ميكردند. اكثريت افراد فقط چنين تلقي را در مورد خود نزديكي داشته اند.
تعداد بيشتري از افراد در روابط رسمي تري (بعنوان نامزد يا همسر) كه امنيت بيشتري براي نزديكي وجود دارد ترجيح ميدادند از رابطه جنسي دهاني استفاده نكنند يا بعبارت ديگر لازم نمي دانستند.
12 درصد از افراد به هيچ وجه تجربه رابطه جنسي دهاني نداشته اند. 61.3 درصد در يك رابطه جنسي متعهد committed relationshipاقدام به اينكار كرده اند. 30.4 درصد با نامزد يا همسر خود و 27.4 درصد بسته به موقعيت هاي متفاوت چنين تجربه اي داشته اند. 12 درصد در رابطه هاي دوستانه و 12 درصد هم در روابط صرفاً جنسي اقدام به تماس دهاني كرده اند.
در مقايسه زنان و مردان تعداد زناني كه تمايل بيشتر به دهنده بودن تماس جنسي دهاني داشتند بيش از مردان بوده است. بعبارت ديگر تعداد مرداني كه تمايل به گيرنده بودن داشتند از زنان بيشتر بوده است. تعداد زنان بيشتري دوست داشتند اين كار را براي آقايان انجام دهند بيشتر به اين دليل كه او از اين كار لذت مي برد.
از نظر علت تمايل به رابطه جنسي دهاني، لذت "گيرنده تماس" مهمترين علت (حدود 80 درصد موارد) بوده است. احتراز از نزديكي، لذت شخصي، لذت بخشيدن دوطرفه و رودربايستي براي مقابله به مثل علت نادرتر اين موضوع بوده است.
از نظر آشنايي، همه شركت كنندگان با احتمال انتقال بيماري هاي مقاربتي از اين طريق آشنايي كافي نداشتند. تنها حدود 29 درصد از غيرباكره ها و 24 درصد از باكره ها اطلاع درستي از روش مناسب حفاظتي براي جلوگيري از انتقال بيماري هاي مسري حين تماس دهاني (مانند dental dam و كاندوم) داشتند. در پاسخ به اين سوال كه مهمترين وسيله حفاظتي كه شما ممكن است استفاده كنيد چيست؟ 90 درصد از پاسخ هاي درست به كاندوم مردانه اشاره كردند. ظاهراً به دليل شكل و وسعت پوشش دهي، كاندوم هاي زنانه وسيله مناسبي براي استفاده حين رابطه جنسي دهاني براي خانم ها نيستند. به اين ترتيب وقتي خانم ها گيرنده رابطه دهاني باشند احتمال انتقال عامل بيماري (مثل تبخال) از مرد به زن افزايش مي يابد. درصورت انتقال عامل از زن به مرد، مهمترين علائم اين عفونت ميتواند گلودرد عفوني باشد.
در مقابل 73 درصد از خانمها تنها 64.5 درصد از آقايان به اين سوال كه "آيا امكان انتقال بيماري سوزاك حين تماس دهاني وجود دارد؟" پاسخ درست داده اند. در كل حدود 20 درصد از افراد از احتمال خطر انتقال بيماري هاي مقاربتي با تماس دهاني اطلاعي نداشتند.
حدود 80 درصد از خانم ها و آقايان اظهار داشتند كه حين رابطه دهاني از وسيله حفاظتي مطمئن استفاده نميكنند. ظاهراً اكثر افراد اطلاعات كافي در مورد اهميت توجه به بيماري هاي مقاربتي ديگري به غير از ايدز (مانند زگيل يا تبخال) نداشته اند.
اكثر باكره ها و (بخصوص) غيرباكره ها اظهار داشتند كه در يك رابطه متعهد راحت تر ميتوانند دهنده يا گيرنده تماس دهاني باشند تا بعنوان نامزد يا همسر. تعداد كمتري از افراد در ديگر نوع روابط (مانند روابط صرفاً جنسي يا غيرمتعهد دوستانه) مايل به تماس دهاني بودند كه در كل نسبت غيرباكره ها بيش از باكره ها بود.
در مقابل 65 درصد از خانمها تنها 55 درصد از آقايان مايل به تماس دهاني در يك رابطه متعهد بودند. همچنين در مقابل 20 درصد از آقايان تنها 7 درصد از خانمها مايل به تماس دهاني در يك رابطه غيرمتعهد بودند. به اين ترتيب نسبت آقاياني كه بيشتر گيرنده تماس دهاني هستند بيش از خانم هاست

هیچ نظری موجود نیست: